ฝากบทกลอน ให้แม่หญิงสงขลา
ผู้เหนื่อยหล้า จากงาน ผ่านศึกหนัก
ทำทั้งวัน จนเพลีย อยากเคลียร์รัก
หาวันพัก ไม่มี เป็นหนี้ใจ
อันความสุข คลุกเคล้า เข้าไม่ถึง
เรามัวดึง ปัญหา มาใส่ไว้
มิปลดปล่อย ให้บาง จางลงไป
จำต้องทำ หัวใจ ให้แข็งแรง
มาวันนี้ มีใคร เห็นใจบ้าง
ผมก็อยาก จะอ้าง ใช่เสแสร้ง
ผมนี่เเป็น กำลังใจ ยอมให้แซง
จึงแสดง บทกลอน อ้อนไปหา
ให้แม่หญิง สบาย หายเพลียงาน
สุขสำราญ งานทำ หม่ำหรรษา
สุขภาพ แข็งแรง ทุกเวลา
ไปไหนมา ปลอดภัย ในเส้นทาง