ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

.
.


.

หื่น กลอนเก้า ..ลมพัดเอื่อย เฉื่อยโฉบฉิว ต้องผิวน้ำ วาบงามล้ำ เหมือนกากเพชร เกล็ดไสว ล้อเล่นลม พรมระยับ งามจับใจ มองทางไหน เวิ้งว้างหาย สุดสายตา ..กิ่งมะพร้าว ยาวระ-ยื่น เกลียวคลื่นซัด พลิ้วสะบัด ความอ้างว้าง อย่างกังขา เมื่อลมหวล ทวนโน้มต่ำ คว่ำลงมา เจ้าเริงร่า หมายแอบหอม เฝ้าดอมดม ..ยามลมเอื่อย  เรื่อยรินมา ทะเลเรียบ คลื่นก็เงียบ คงหลบซ่อน ค่อนขื่นขม เหมือนหลอกล่อ ก่อให้งง หลงคารม พอได้ที ก็ซัดล่ม ล้มแหลกลาญ ..คลื่นราบเรียบ อย่าเปรียบว่า ทะเลเหงา ดูซึมเซา บนแห้งเหือด ล่างเดือดพล่าน คลื่นใต้น้ำ ย้ำพลัง อย่างร้าวราน คอยวันวาน โหมกระหน่ำ อย่างคร่ำครวญ ..อยากเอื้อมมือ ถือหยิบแสง แรงระยิบ พราวกระพริบ บนความว้าง จางกลิ่นหวน อยากลอยคอ ล้อเล่นคลื่น ตื่นรัญจวน ซบกระบวน อ้อมกอดนั้น  ทุกวันคืน ..ตัวเจ้านั้น วันสงบ ได้พบรัก คงประจักษ์ สบสุขสันต์ แสนหวานชื่น ต่างกับวัน ฝนเทมา ฟ้าครางครืน ทะเลหื่น ฟาดฟัดข้า...เจียนบ้าตาย            ..........น้องจ๋า

.
.
.
.
.

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

404

[สิมิลัน]

*ทะเลรอพนอรื่นส่งคลื่นเรียก คอยพร่ำเพรียกน้ำกระเซ็นเป็นฟองสาย ฟังเสียงฟ้าลั่นครางครืนฝืนเดียวดาย อยากห่อกายห่มกันหนาวทุกคราวจำ **จะโอบกอดทอดกระแสแลระยับ เหลือเกินนับกี่ยอดคลื่นหมื่นอิ่มหนำ ซุกซอกซอนถอนสลดหมดระกำ รักชุ่มฉ่ำลาแรงหื่นคลื่นทะเล. *สิมิลัน*