ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

.

.
.

.
.

กับดัก

ถักทอร้อย สายใย ถึงไหนหนอ
หรือคอยรอ ดักตาม ด้วยความเหงา
กลางคืนค่ำ น้ำค้าง เกาะพร่างเพรา
คงจับเจ่า เก็บเหยื่อ เมื่อตายใจ

...ก็ยินดี ประชิด  ติดกับดัก
ดิ้นขลุกขลัก เมื่อถูกมัด สกัดไหว
เส้นน้อย-น้อย  ร้อยรัด  มัดโยงใย
ถึงเล็กไป ก็เหนียวแน่น ถึงแก่นทรวง.
.
..........น้องจ๋า


.
.

.
.

.
.

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]