ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

บ้านแสนสุข ..อยู่เรือนเก่า  เจ่าจุก นั่งลุกยาก ถึงลำบาก  ก็มี ที่อาศัย มิเป็นหนี้ มีกิน ดิ้นกันไป สุขกระไร ไหนเล่า เท่าบ้านเรา ..หลังคาโหว่  โชว์รู  ดูฟากฟ้า นับดารา  ชวนชี้ มิมีเหงา นอนหนุนแขน  แสนนิ่ม หลับพริ้มเพรา ลมโชยเบา  เข้ามา จากฟ้างาม ..บานประตู  ยู่ย่น  มีโคลนเกาะ ช่างเหมาะเจาะ  เป็นสี  ที่วาบหวาม บานหน้าต่าง  ว่างเว้น เห็นวับวาม แสงเงาตาม  นอนคู่ ชมหมู่ดาว ..แสน อบอุ่น กรุ่นกรบ ซบอ้อมกอด เราพร่ำพลอด  หยอกล้อ  คลอความหนาว ท่ามความรัก  สลักฝัน อันแพรวพราว สุขอะคร้าว  บนบ้าน  โยกสั่นคลอน                      น้องจ๋า อะคร้าว...มาก, ยิ่ง -อิ่มใจ, สบายใจ.

.
.
.

[โจร ปล้นใจ]

๐บ้านแสนโศก โลกเศร้า เข้าสู่ยุค
บ้านแสนทุกข์ ยุคสี่จี ที่หลอกหลอน
แค่ปลายนิ้ว ผิวสัมผัส ก็ทัชออน
จ้องสลอน ก้มหน้า ไม่พาที

๐อยู่ใกล้กัน พลันห่าง ต่างไม่หัน
มัวแต่ฝัน เฟซไลน์ กับใครนี่
ต่างก็เฝ้า ใฝ่หา หน้าตาดี
บ้านสี่จี ที่สังคม ก้มหน้าเอย

กวีอินดี้ฯ
 

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]