ประพันธ์ โดย วรรณดี
ฝันให้ไกลไปให้ถึงพึงพิชิต
อย่ามัวคิดติดอยู่มิรู้หาย
หากความหวังยังมีที่บั้นปลาย
ทอดเป็นสายร่ายยาวก้าวต่อไป
อย่าหยุดรอท้อถอยคอยเวลา
จังหันมาท่าฝันนั้นยิ่งใหญ่
ชัยชนะระหว่างทางไม่ไกล
เริ่มต้นใหม่ทุกเมื่อเชื่อว่าดี
แม้ข้างหน้ามองเห็นเป็นลางเลือน
เปรียบเสมือนเมฆดำต่ำวิถี
บดบังมิดชิดขอบรอบสุรีย์
ไร้แสงสีสาดส่องมองมิเห็นเงา
ด้วยโลกนี้โดดเด่นเช่นโลกสวย
เต็มไปด้วยความสุขและทุกข์เหงา
แต่หยัดยืนฝืนทนบนร่างเรา
มิว่างเปล่าประโยชน์หรือโทษใคร
เพราะความฝันสัญญาว่ารออยู่
พร้อมเดินคู่หมู่มิตรเพียงชิดใกล้
หากรีบคว้ามาชมสมฤทัย
มิปล่อยไปตามดวงเฝ้าหวงตาม
ทุกคนนี้มีสิทธิ์คิดฝันได้
แต่จะใช่ได้จริงประวิงถาม
เพื่อให้ถึงซึ่งฝั่งพยายาม
แม้ขวากหนามขวางกั้นมิหวั่นเอย
21/10/58