ต่อไป →

[เกริกบุระ]

 เหมือนเราย่ำย้อนทวนหวนเวลา
 ไปสบตาวันไกลในวัยฝัน
 โลดเริงเล่นเช่นนิทานแห่งวานวัน
 เติมยิ้มอันอ่อนเยาว์ให้ใจอ่อนโยน
 
บึงบัวไหวพลิ้วใบลู่อยู่ตรงหน้า
 คลี่แผ่ผืนน้ำงามตาราวฟ้าโพ้น
 แต้มวิบดาววาวใสไว้ขาวโพลน
 รินลมโอนหญ้าเอนระเนนไกว
 
เนียนนุ่มนักตักหญ้าคราล้าอ่อน
 ขาวฝ้ายหมอนเมฆฟ่องเรื่อยล่องไหล
 ให้โมงยามงามง่ายโลกภายใน
 ได้กลบถมความขมไหม้โลกใบนี้..