“ ถึงคนดี....ที่พี่คอย”

“ ถึงคนดี....ที่พี่คอย”
.
......ขอเรียงถ้อย ร้อยอักษร เป็นกลอนฝาก
คิดถึงมาก อยากอ้อนวอน ก่อนหลับฝัน
เพราะห่างไกล มิได้พบ ประสบกัน
ขอจำนรรค์ แม้ยามที่ พี่ลำเค็ญ

.....อยู่ห่างไกล พ่อกับแม่ มีแง่คิด
สิ่งใดผิด อย่านำสู่ มารู้เห็น
รักษาเกียรติ์ วงศ์ของท่าน นั้นจำเป็น
อย่ากระเซ็น โทรคุยบ้าง กลัวร้างรา

.....เลือกคบเพื่อน เพื่อนที่ดี ดี-ดีนะ
เพื่อนดีจะ ร่วมคิดด้วย ช่วยรักษา
อันเพื่อนดี นั้นมีคุณ กว่าเงินตรา
จะนำพา ให้ห่างชั่ว กลั้วอบาย

.....ยามทำงาน ขอให้ตั้ง ฝังแน่วแน่
อย่ายอมแพ้ ต้องพ้นผ่าน งานไม่สาย
“คนสำราญ งานสำเร็จ” เสร็จเว้นวาย
อย่ารู้คลาย วิจัยอยู่ ให้สู้ทำ

....ทานอาหาร แถว-แถวนั้น พลันจงคิด
รสชาติผิด ไม่ถูกปาก ยากจะขำ
ท้องเสียไป เป็นพิษ เพราะผิดคำ
คงระกำ หาคนช่วย ด้วยไม่มี

....นั่นไม่ใช่ บ้านของเรา อย่าเมาเที่ยว
เดินลดเลี้ยว ตามซอยพลาด อาจหมองศรี
ถึงคืนค่ำ อย่ามัวทำ นะคนดี
ฟังวจี พี่หวงห่วง ดั่งดวงใจ

....ก่อนหลับนอน จงสวดมนต์ ดลพระบ้าง
อย่าเลยร้าง ห่างศาสนา นะรู้ไหม
รักษาตัว รักษากาย รักษาวินัย
ยามหลับใหล ทุก-ทุกวัน ให้ฝันดี

....ยามหลับฝัน ขอให้ฝัน ถึงพี่บ้าง
ยามอ้างว้าง จะไม่ห่าง จะไม่หนี
ยามหลับตา ฝ่าส่งใจ ในราตรี
จากตรงนี้ “ถึงน้องนั้น....พี่ฝันคอย”

พยัคฆ์
***************************