ต่อไป →

[เริงอักษร]

..เก็บไว้ เพียงความทรงจำ.. **เหลือแต่ความ ทรงจำ ที่ทำได้ เก็บเพียงภาพ ซุกไว้ ข้างใต้หมอน หกสิบแปด แผ่นฝัน คอยบั่นทอน จิตสะท้อน ยามหลับ กับน้ำตา **คงสิ้นชาติ วาสนา ชะตาอับ เพราะรักดับ มืดลง ตรงฝันหา มันปวดร้าว หนาวเหน็บ เจ็บอุรา จนเกินกว่า เอ่ยคำ ด้วยจำใจ **เมื่อรักที่ พี่ปลูก เหมือนถูกฝัง เลยพลาดพลั้ง แตกยับ เกินรับไหว โดนเขี่ยทิ้ง กลิ้งกลอก ยอกหทัย ดั่งถูกเหล็ก เผาไฟ จี้ให้ตรม **ไม่เคยคิด มาก่อน จะซ่อนซ้อน รักช่างแสน ยอกย้อน ร้อนความขม กระหน่ำจิต ติดบ่วง ทวงระทม สวรรค์ล่ม ลงดิน สิ้นปรานี **ขอให้น้อง สมหวัง ดังวาดไว้ พี่จำจร จากไป ใจถอยหนี ต้องสิ้นสุด หยุดรัก หักฤดี แม้ชาตินี้ ชาติหน้า อย่าพบกัน..อีกเลย. ..........*-*.......... เริงอักษร ๓ เมษายน ๒๕๖๐