ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

ธรรมชาติกับความรัก ..มองแมกไม้ให้คิดจิตกระหวัด ธรรมชาติแต่งจัดคัดสร้างสรรค์ ยืนต้นสูงแลดูอยู่ทุกวัน เบญจพรรณงามชื่นระรื่นตา ..สายลมโบกพลิ้วพลิ้วปลิวสะบัด ยิ่งโหมพัดอกพี่นี้ผวา เฝ้ามองคอยแน่งน้อยมิกลับมา สุดเหว่ว้าตรมเศร้าเหงาดวงแด ..แสงตะวันอ่อนอ่อนตอนจะตก แม้นหยิบยกความหลังต้องพังแน่ ทิ้งพี่ไปทรามวัยไม่เหลียวแล รักจึงแพ้เพราะจนหมองหม่นใจ ..ตะวันลับขอบฟ้าอำลาโลก ยิ่งเศร้าโศกคร่ำครวญรัญจวนไหม้ เหมือนโดนมีดมากรีดดวงหทัย ทนมิไหวค่ำคืนยืนระทม ..จวนรุ่งสางสว่างมาเยือนแล้ว หัวใจแป้วน้องห่างช่างขื่นขม เจ็บระกำช้ำชอกหลอกตรอมตรม ไม่เลิกล้มพบนุชสุดรำพึง ..โอ้ชีวิตอนิจจาคราเราเจ็บ อยากจะเก็บหัวใจใฝ่ฝันถึง ความสุขล้ำดวงจิตติดตราตรึง คงซาบซึ้งได้พบสบตานาง .        (ครูระ ครับ) .