สวรรค์สั่งฟ้าฟาดพิฆาตรัก
แทบกระอักอนาถเหลือระเรื่อหลง
พร่างพรมพิษจิตหม่นระคนงง
ยอมติดกรงแกว่งย่ามเกินห้ามใจ
คือความผิดพลาดพลั้งคือครั้งหลวง
สุดประท้วงเทพแถน ณ แดนไหน
ขีดเส้นคั่นบั่นทอนกร่อนฤทัย
จักพึ่งใครคลี่คลายหายขุ่นครอง
ดวงจินต์แพ้พ่ายยับดับสลาย
โดนทำลายราบสิ้นมลทินหมอง
เป็นผลกรรมก่อมาน้ำตานอง
นรกก้องก้าวแทรกรอยแตกทรวง
ได้โปรดเถิดทุกข์ท้อพอยั้งหยุด
วอนอย่าฉุดฉันไปไถลล่วง
หากว่ายังนั่งทนทุกข์ทั้งปวง
ดั่งแดดวงดับดิ้นอาจสิ้นปราณ
ลิตเติลเกิร์ล