ต่อไป →

[วิชญะ วิชญ์]

...หลายปีก่อน ย้อนครั้ง เธอยังเด็ก ยังตัวเล็ก แก้มยุ้ย เดิน ฉุยฉาย น่ารักเหลือ เนื้อทอง เล่นกองทราย ทุกเช้าสาย แช่น้ำ เดินย่ำดิน ...จากเด็กน้อย ร้อยชั่ง เมื่อครั้งก่อน วันนี้นอน นั่งนับ แต่ทรัพย์สิน เป็นหมอสาว ชาวฟ้า ไร้ราคิน นวลยุพิน เพริศพริ้ง งามหญิงไทย ...งามเบ็ญจะ กัลยา ทั้งกล้าหาญ มีดวงมาน เมตตา อัชฌาสัย ช่วยสืบสาน กานท์กลอน ขจรไกล นาม..สาวใส สุริฉาน ผู้ชาญกวี