ใช่จะรักกัน..เพราะมีวันชื่อนี้

ใช่จะรักกัน..เพราะมีวันชื่อนี้

..”วาเลนไทน์” ในปีนี้ มิมีเจ้า
รู้ไหมเล่า ใครรำพึง คะนึงขวัญ
แม้ห่างกาย แต่ดวงใจ ใฝ่สัมพันธ์
ทุกคืนวัน เฝ้าครุ่นคิด พินิศใน

..เห็นคู่รัก ที่สนิท ชิดเคียงคู่
เฝ้าแอบดู มองแล้วเศร้า เจ้าอยู่ไหน
อยากจะรู้ อยากจะถาม ความในใจ
รู้บ้างไหม คุณค่าล้น ใจคนคอย

..คงหมายมุ่ง ยุ่งข้างหน้า ไม่มาเห็น
หากเนื้อเย็น ทิ้งความฝัน ฉันคงหงอย
คนอยู่หลัง มองฟ้าดิน ถวิลคอย
ใจละห้อย ห่วงหา หวังมาเจอ

..ขอหมู่นก ที่ผกผิน โบยบินจาก
ฉันขอฝาก รักนี้ให้ ไปเสนอ
ฝากความรัก ส่งให้เขา หากเจ้าเจอ
คิดเสมอ ทุกถ้อยคำ จำวาจา

..แหงนมองเมฆ หากเสกได้ ดั่งใจคิด
บอกเขานิด ฉันส่งใจ ให้ห่วงหา
เมฆสีขาว รุ้งพราวพร่าง กลางนภา
ฝากทิวา จันทร์-ดารา มาให้เธอ

..แทนกุหลาบ ที่เจ้าชอบ ขอมอบให้
แทนดวงใจ ว่าคิดถึง ซี้งเสมอ
ใช่เพราะมี วันชื่อ“….”นี้ จึงมีเธอ
ใช่เพียงเพ้อ เพราะห่วงหา “วาเลนไทน์”

......พยัคฆ์.....

(ปล. ฉันส่งความรักมาให้เธอทุกวัน ไม่เว้นวันหยุดราชการ และวันหยุดนักขัตฤกษ์)