ต่อไป →

[เกริกบุระ]

เหมือนราวกับเรา
 ต่างเป็นดั่งร่องรอยของแสงเงาที่หลงเหลือไว้
 ภายหลังการล่วงผ่านเลยไปของวันเวลา
 ห้วงโมงยามสุดท้ายแห่งปลายวัน
 จึงช่างเงียบงามและน่าโหยหาสำหรับฉันเสมอ..