คำสอนพ่อ....สถิตย์ใจไทยนิรันดร์...(๑๘)

"...ในการสร้างตัวสร้างฐานะนั้น จะต้องถือหลักค่อยเป็นค่อยไปด้วยความรอบคอบ
ระมัดระวังและความพอเหมาะพอดี ไม่ทำเกินฐานะและกำลัง หรือทำด้วยความเร่งรีบ
เมื่อมีพื้นฐานแน่นหนารองรับพร้อมแล้ว จึงค่อยสร้างค่อยเสริมความเจริญก้าวหน้า
ในระดับสูงขึ้นตามต่อกันไปเป็นลำดับ ผลที่เกิดขึ้นจึงจะแน่นอน มีหลักเกณฑ์ เป็นประโยชน์แท้และยั่งยืน..."
(พระบรมราโชวาท ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตร มหาวิทยาลัยขอนแก่น ๑๘ ธันวาคม ๒๕๔๐)

....ในการทำงานหรือประกอบอาชีพใด้นั้น ส่วหนึ่งที่เราทำนั้นก็เพื่อ"สร้างฐานะ"ให้ตนเองดีขึ้นจากเดิม
....แต่ในระหว่างที่เราสร้างฐานะนั้น มักจะต้องมีอุปสรรค มีมารมาผจญเสมอ บางคนทนไม่ได้
เจอสิ่งเย้ายวนมากมายทำให้ความมานะลดลง กลายเป็นถอยหลังไปเรื่อยๆแทนที่จะก้าวหน้าในการงานขึ้น
...แต่บางคนนั้นมีความอดทนสูง ไม่ย่อท้อต่อสิ่งใดๆ ทำงานไปเรื่อยๆ สุดท้ายก็อัพเกรดตนเองจากจุดที่แย่ที่สุด
ไปสู่จุดที่ดีที่สุดได้จนสำเร็จ
....ตัวอย่างที่เราเห็นบ่อยๆก็ คนจีนที่อพยพจากแผ่นดินใหญ่ มาพึ่งพระบรมโพธิสมภาญ
มาปักหลักประกอบอาชีพจากจุดเริ่มต้นที่จับกังยกแบกกระสอบข้าวสารลงจากเรือสินค้า
บางคนเก็บหอมรอมริบจากเบี้ยสองเบี้ย กินประหยัด ใช้เงินมัธยัสต์
จนทุกวันนี้กลายเป็นเจ้าของกิจการไปเรียบร้อยแล้ว เพราะความตั้งใจสร้างฐานะของพวกเขาเอง
....แต่บางคน มาถึงคิดว่าสบาย ไม่ทำอะไร วันๆเมาหัวราน้ำ เที่ยวเข้าบ่อนเล่นการพนัน
สุดท้ายบางคนกลายเป็นขอทานตามข้างทางบ้าง กลายเป็นขี้เมาไม่มีคนคบบ้าง
นั่นก็เพราะพวกเขาไม่มีมานะในการสร้างฐานะให้ดีขึ้นนั่นเอง
....ดังนั้น การสร้างฐานะนั้น เราจงพยายามทำมันด้วยตัวเองเถิด แล้วจะเห็นผลที่ดีในอนาคตแน่นอน.....

...ธ สถิตย์ในใจไทยนิรันดร์...