คำสอนพ่อ....สถิตย์ใจไทยนิรันดร์...(๕)

..."การปิดทองหลังพระนั้น เมื่อถึงคราวจำเป็นก็ต้องปิด ว่าที่จริงแล้วคนโดยมาก
ไม่ค่อยชอบปิดทองหลังพระกันนัก เพราะนึกว่าไม่มีใครเห็น แต่ถ้าทุกคนพากันปิดทองแต่ข้างหน้า
ไม่มีใครปิดทองหลังพระเลย พระจะเป็นพระที่งามบริบูรณ์ไม่ได้...”
(พระบรมราโชวาทของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ๒๕ กรกฎาคม ๒๕๐๖)

...การทำความดีนั้น ออกจะยากลำบากสักหน่อย คือ คนมักมองไม่เห็น ไม่รับรู้ว่าเรากำลังทำความดี
มักจะเป็นอย่างนี้แทบทุกคน สุดท้าย...คนที่ความอดทนน้อยก็ถอดใจ ไม่ทำความดีต่อไป บางคนท้อแท้สิ้นหวัง
....แต่ถ้าเรามีความอดทนสูง เราทำไปเถิดความดี ทำนานเข้าๆเดี๋ยวก็มีคนมาเห็นเรา แล้วคนเหล่านั้นก็จะมาสรรเสริญเอง
....ในสังคมเรานั้นก็มีคนจำนวนมากที่ทำความดีมิหวังผลอะไรเลย เช่น บิณฑ์ บรรลือฤทธิ์
ที่รับเป็นอาสาช่วยเหลือผู้ยากไร้ทุกคน หรืออย่างคุณตูน บอดี้แสลม ที่ออกมาวิ่งการกุศลเพื่อโรงพยาบาลทั่วไทย เป็นต้น
....นี่แหละคือตัวอย่างชองคนที่ทำความดีโดยมิหวังผลอะไรเลย มีแต่คนคอยสรรเสริญ คนรักใคร่แทบทุกวัน....

...ธ สถิตย์ในใจไทยนิรันดร์...