ต่อไป →

[เสกสรร วรรณศิลป์]

ทั้ ง ม ว ล ล้ ว น ส ม ม ติ - นั่งหลับตาทำจิตสนิทนิ่ง วางทุกสิ่งไม่ฟุ้งซ่านการปรุงแต่ง กำหนดจิตภาวนาอย่าเคลือบแคลง จะรู้แจ้งเกิดดับไปไม่คงทน - รูปกายเราเท่านี้ที่เป็นอยู่ เราคือผู้พบกิเลสใช้เหตุผล เพียงเรียกขานเอ่ยนามความเป็นคน จะหลุดพ้นแจ่มชัดในอัตตา - จิตนั้นคือวิญญาณการรับรู้ เป็นประตูบริสุทธิ์วิมุติค่า เมื่อรับรู้เหลี่ยมเล่ห์เวทนา สิ่งมายาย่อมพ้นจากหนทาง - กำหนดรู้กิเลสเหตุแห่งทุกข์ ส่งแสงสุกภายในใสสว่าง ดำรงอยู่กับใจยึดสายกลาง ทุกสิ่งอย่างในนามความพอดี - อย่าตกในหลุมลวงของดวงจิต อย่าไปคิดเพ้อฝันเป็นนั่นนี่ นิ่งสงบมิหวั่นไหวในท่าที เพียงเท่านี้ก็รับรู้อยู่ทุกยาม - สรรพสิ่งทั้งมวลล้วนสมมุติ ที่มนุษย์ต่างมัวเมาเข้าแบกหาม เมื่อสิ้นลมทุกสิ่งสรรพก็ดับตาม เหลือเพียงความ “ดี-ชั่ว” ติดตัวไป - เสกสรร วรรณศิลป์ .