ต่อไป →

[สริญ, ลูกมดหมอผี, เพชรนิล]

นึกอะไรได้ก็เขียนไปตามนั้น


เลือกตั้งอย่าลืมตัว   หูตามัวประชาธิ์ป์ไตย์
แมงเม่าเขลาเริงไฟ   ร่าบินร่อนห่อนเฉลียว
เห็นช่องได้โอกาส    ไยสามารถจะปีนเกลียว
เขาผ่อนผันนิดเดียว   กลับลดเลี้ยวจนลืมตาย

บันทึกประวัติไว้        จดอยู่ในหทัยนั้น
บางสิ่งอาจแปรผัน      ก่อนถึงวันลุจุดหมาย
ความหวังจักพังภิณฑ์   ลงนอนดิ้นเกลือกตะกาย
หวาดหวั่นในบั้นปลาย   ฉากสุดท้ายจะหมองมน

รถถังและไกปืน        เสียงสะอื้นกระหึ่มก้อง
รากหญ้าต่างร่ำร้อง     น้ำตานองและหมองหม่น
กฏเกณฑ์ย่อมเปราะบาง   ทุกก้าวย่างล้วนหมากกล
พิศดูทั่วแห่งหน          หมายฝูงชนประการใด

จึงเตือนเหมือนคำว่า    ฝนตกมาปลารื่นเริง
แหวกว่ายโดยบันเทิง   จนหลงเหลิง ณ ธารใส
ขอเบ็ดรอเกาะเกี่ยว     เหยื่อนิดเดียวมาล่อใจ
ฝูงปลาเหลือไฉน       ตกสู่ท้องต้องม้วยมรณ์.

ก็ไม่รู้จะเขียนอะไร นึกไม่ออก....
กาพย์ยานี ๑๑  วางสัมผัสระหว่างบท ต่างจากทั่วไป....
(ถ้าไม่เหมาะไม่ควรอย่างไร ต้องขออภัยผู้รู้ด้วย)


สริญ  สิริรัฐ


ประชาธิ์ป์ไตย์= อ่านว่า ประชาไตย์  เพราะว่าผมใส่ตัวการรันต์ไว้...เพื่อให้ลงวรรค