ตอนตีสองมองจันทร์สั่นสะท้าน
อยู่ในบ้านเพียงเดียวเปลี่ยวเหลือหลาย
กลัวความห่างทำรักสมัครคลาย
โอ้อกชายคิดครุ่นวุ่นฤดี
ประเดี๋ยวฝนหล่นโรยโปรยแปะเปาะ
เมฆก็เหาะมาบังบดรังสี
แสงแห่งแขพลันดับอับทันที
หรือว่านี่...บอกเหตุอาเพศภัย
นางอาจหมดสิ้นภักดิ์รักเราแล้ว
กมลแป้วป่วนปั่นแสนหวั่นไหว
หยิบมือถือโทรพลันโดยทันใด
ยิ่งคาใจ..ด้วยกนิษฐ์ปิดสัญญาณ
จึ่งโทรเข้าเคหาน้องยาเจ้า
จิตกระเส่ารอเสียงสำเนียงหวาน
พอเธอรับค่อยชื่นระรื่นมาน
โฉมสะคราญ...บอก
"ตะบ้า ข้าจะนอน"ศรีเปรื่อง
๒ มิ.ย. ๒๕๕๖
ปล.
ตะบ้า กร่อนจาก ตาบ้า
http://www.kawethai.com/board/index.php?topic=2545.msg6214;topicseen#msg6214
หมวดความบันเทิง
