ต่อไป →

[เกริกบุระ]

ส ว น - ค รั ว

ว่าไหมโลกทั้งมวลคล้ายสวนและครัว
สองฟากรั้วของความจริงและสิ่งฝัน
ที่โมงยามความกลมกลืนของคืนและวัน
เฝ้าร้อยพันเราไว้เช่นกายและใจฯ