ความรัก..ที่มอบให้เธอนี้..มีสองข้อ

ความรัก..ที่มอบให้เธอนี้..มีสองข้อ

..คำว่ารัก ของพี่นี้ ที่มีให้
เต็มหัวใจ ไม่คิดพราก จากสมร
แม้ถูกด่า ถูกต่อว่า ไม่อาธรณ์
แม้ร้าวรอน จึงขอวอน ย้อนสัญญา

..ด้วยคำพูด ออกจากปาก เวลาโกรธ
มีแต่โทษ โกรธไปใย ทำไมหนา
มันยากนัก สละรัก หักใจลา
ตัดโหยหา รัก-อาลัย ยามไกลกัน

..อันรักนี้ ความคิดพี่ มีสองข้อ
เจ้าฟังหนอ พี่มองเห็น เป็นแม่นมั่น
ข้อที่หนึ่ง รักน้องนุช สุดชีวัน
ไม่เหหัน ไปเป็นอื่น ขมขื่นทรวง

..ถามกี่ครั้ง ว่ารัก-ชอบ ตอบข้อหนึ่ง
ไม่รำพึง รักด้วยใจ นี้ใหญ่หลวง
ถามข้อนี้ ตอบอย่างนี้ พี่ไม่ลวง
ไม่คิดห่วง ตอบตามจริง ทุกสิ่งไป

..แต่ลึกลึก มีข้อสอง น้องไม่ถาม
ไม่เลยลาม อาจไม่ชอบ พี่ตอบได้
ข้อสองนี้ ก็เพราะรัก จึงผลักไป
หวังห่างไกล จากความชั่ว ด้วยกลัวเกรง

..ด้วยรักเจ้า จงเข้าใจ ในข้อนี้
ในใจพี่ คิดดีไว้ ไม่ข่มเหง
ปัดเจ้าห่าง ไกลนรก หมกไหม้เอง
หาใช่เกรง กลัวคู่แข่ง มาแย่งเธอ

..เป็นนักสู้ ต้องรู้รอบ ชอบ-จึงสู้
สติรู้ ธรรมนำด้วย ช่วยตอนเผลอ
ใช่ตะบัน ไม่กลัวบาป ทราบไหมเธอ
“มาพบเจอ กันเมื่อสาย” เหมือนผายคำ

..ยอมเสียคำ ไม่เสียธรรม คำเคยรู้
ฟังคำครู เตือนไว้ตอน ก่อนถลำ
เสียสัญญา แต่ขอเคลียร์ ไม่เสียธรรม
ไม่ขอกล้ำ ล่วงเกินเจ้า จงเข้าใจ

..ถามข้อหนึ่ง อีกครั้ง ใช่พลั้งตอบ
ยังรักชอบ ตอบได้ ไม่หวั่นไหว
ถามข้องสอง พี่ขอร้อง น้องเข้าใจ
เศร้าทรวงใน....พี่ทุกข์หนา....รักษาธรรม

....พยัคฆ์...

....Forget me not…

(บทกลอนบทนี้ เป็นเรื่องเล่าที่ได้ยินมา เป็นเรื่องราวที่สะท้อนถึงความรักของชายหนุ่มคนหนึ่ง ที่มีต่อหญิงสาวอันเป็นที่รัก..อันที่จริงเขารักเธอมาก..มากกว่าที่เธอมีความรู้สึกและเข้าใจอยู่มาก..แต่ด้วยเหตุผล..ทางจารีต ประเพณี วัฒนธรรม ธรรมเนียมปฏิบัติทางสังคม และศีลธรรม..ทำให้ฝ่ายชาย แม้จะรักเธอมาก....แต่ด้วยความสนใจใฝ่ธรรมมาก่อน..แม้จะเป็นเพียงปุถุชนคนธรรมดา..เขาก็มีสติเพียงพอ..ที่รู้ว่าสิ่งไหนดี สิ่งไหนชั่ว จึงได้คิดยับยั้งความคิดตรงนั้น..คือ แบบไม่คิดทำลาย...แบบที่ผู้ชายหลายคนคิดทำกัน...ไม่เคยคิดปอกลอก หลอกลวง..เพื่อหวังประโยชน์ใดๆ จากเธอตั้งแต่ต้นจนจากลา.....โดยเขาคิดล่วงหน้าว่า...จะเกิดอะไรขึ้น..ในภายภาคหน้า..คิดถึงขนาด..กลัวว่าเธอจะตกนรก..หากจะกระทำเช่นนั้น...น่าเสียดาย...ความรักแบบบริสุทธิ์ แบบป้องกัน ปกป้องเธอไม่ให้ตกไปในทางชั่ว แบบนั้น..เธอไม่อาจรู้ได้...โดยมองเป็นเรื่องงมงาย โง่เขลา ไม่กล้าจริงและยังบอกอีกว่าหากชาติหน้ามีจริง..จะไม่ขอพบกันอีก..ว่าที่จริงเขาก็รักเธอมากอยู่ แต่เขาก็รักษาธรรม..ที่ทำดีมาตลอดด้วย...ไม่อาจรักแบบคู่รัก..เขาก็น่าจะเป็นพี่ที่ดี ที่คุ้มครองน้องได้.....ผู้ขียนจึงนำพล็อตเรื่องตรงนี้มาเขียน หวังว่าผู้อ่านคงจะชอบกันนะครับ.)