รักแท้ แต่แพ้?...

รักแท้ แต่ แพ้ ?...

..คำโบราณ เปรียบเปรย ฟังเลยแย่
ว่า “รักแท้ เขาว่าแพ้ ความใกล้ชิด”
ดั่งปลูกตาล ไว้ไกลบ้าน ร้าวราญจิต
คนใกล้ชิด ลิ้มรส จนหมดใจ

..แต่ตัวฉัน นั้นไม่เชื่อ อาจเผื่อผิด
หลังจากคิด บอกตามตรง คงไม่ใช่
การที่มี ใครคนหนึ่ง ซึ่งเปลี่ยนใจ
จริงหรือไม่ “ไกลกัน จึงผันแปร”

..อาจเป็นเพราะ เขาต่างไกล ไม่ส่งข่าว
บอกเรื่องราว รักมั่นคง ซื่อตรงแน่
คนอยู่ไกล จึงเปลี่ยวเหงา เศร้าดวงแด
ไปเหลียวแล หนุ่มใกล้ชิด สนิทชม

..ใช่วันทอง สองใจ ดั่งใครกล่าว
ใช่อยากคาว อย่าทึกทัก ทำรักขม
เพราะขุนแผน ไม่ส่งข่าว จึงเศร้าตรม
ต้องซานซม ใช่รักร้าง ขุนช้างลวง

..ฉันรับผิด ที่ห่างไกล ไปจากเจ้า
รู้ไหมเล่า บอกตามตรง ยังคงหวง
มีถ่านไฟ เก่า-ใกล้เจ้า รอเฝ้าควง
ปวดร้าวทรวง ที่รักแท้ แต่แพ้? ....เอย

...พยัคฆฺ์...

...Forget me not...

(บทกลอนบทนี้ เขียนขึ้นเพื่อสะท้อนถึงความไม่สมหวังในความรักของคู่รัก โดยนำเอาคำโบราณมากล่าวไว้ในบทแรก...ที่ว่า "รักแท้ แต่ แพ้ความใกล้ชิด"..อันที่จริงผู้เขียนกับมองว่า "รักแท้ แต่แพ้?....(? อะไร เป็นเครื่องหมายคำถาม ว่า แพ้อะไร...เพื่อให้ผู้อ่านคิด แล้ว เติมเต็มเอง)....เนื่องจากในชีวิตรักจริงๆ ยังมีอีกหลายปัจจัย ที่ทำให้ ความรักแท้ไม่สมหวัง ใช่เป็นเพราะ ความใกล้ชิด หรือ ระยะทางที่ห่างไกล อย่างเดียว..แต่อาจหมายถึง แพ้ในด้านอื่นๆ อีก(ซี่งคิดไปเอง) เช่นอีกฝ่ายอาจมองว่า ตนเองแพ้ในเรื่อง ตำแหน่งหน้าที่การงาน ฐานะ (รวย-จน) สถานะทางสังคม ชาติตระกูล ต้องหล่อต้องสวยเสมอกัน ระดับหรือวุฒิการศึกษา(เพื่อให้คุย และมีมุมมองในชีวิตที่คุยกันรู้เรื่อง ) ทัศนะคติ (ที่มีคนชอบเอามาอ้างเวลาเลิกกันหย่าร้างกัน ว่ามี ทัศนะคติหรือ มีความเห็นในเรื่องต่างๆ ขัดแย้งกันหรือมีความเห็นไม่ตรงกัน) ฯลฯ และมีเหคุผลอื่นๆ อีกมากมาย..สุดแท้จะนำมาเป็นข้ออ้าง...แต่รวมๆ คือ ต้องมีความเหมาะสมกันเพื่อจะอยู่ในสังคมได้...แต่สุดท้าย..ผู้เขียนกลับมองว่า..ความรัก เป็นมุมมอง เป็นวิธีคิด เป็นเรื่องราวระหว่างคนเพียงสองคนเท่านั้น)