ต่อไป →

[เสกสรร วรรณศิลป์]

ความทรงจำที่เหน็บหนาว กับความปวดร้าวรอยแผลลึก . กว่าจะลืมอดีตที่กรีดย้ำ ฝากรอยช้ำชอกใจให้หมดสิ้น ยากจะลบเลือนบาปคราบมลทิน ยังอวลกลิ่นกรุ่นรักสลักทรวง . ภาพความหลังครั้งเก่าเฝ้าหลอกหลอน ยามหลับนอนเพ้อพร่ำน้ำตาร่วง เธอคือแวววาดหวังฉันทั้งปวง รักหึงหวงโหยหาทุกนาที . ไม่เคยคิดพิษรักจะหนักหน่วง ถูกหลอกลวงร้อยลิ้นสิ้นสุขี ปากบอกรักแล้วไยไร้ปรานี เธอขยี้ใจฉันนั้นลงคอ . เสียแรงรักภักดีที่มอบให้ เหตุไฉนหลบเลี่ยงเพียงนี้หนอ หรือเพราะชายหนุ่มเหน้าเฝ้าพะนอ คอยหยอกล้อแนบข้างไม่ห่างกัน . ความทรงจำที่เจ็บยังเหน็บหนาว ความปวดร้าวรอยแผลแส้รักบั่น ความอาดูรพูนเพิ่มเติมทุกวัน ความใฝ่ฝันฝ่อเน่าเศร้าอารมณ์ . อยากจะลืมเรื่องราวคราวอดีต ที่คอยกรีดกร่อนใจให้เหลือข่ม คิดถึงครั้งคราใดฤทัยตรม ทุกข์ระทมทดท้อก็เพราะเธอ .       เสกสรร วรรณศิลป์ .

.
.
.