ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

แด่..ตำรวจจราจรที่รัก

..ออกจากบ้าน ผ่านตา มานานนัก
เหมือนทะลัก จากซอย ปล่อยถนน
ส่วนหนึ่งรอ  ก็ป้าย ใช้ ..(รถ)มวลชน
ทั้งกลุ่มคน ยวดยาน ตระการตา

..มีหนึ่งหนุ่ม ซุ่มบน ถนนนั่น
แขนกางกั้น โบกขวาง อยู่ข้างขวา
ให้รถออก ซอกซอย ค่อยค่อยมา
สองพาหา ป้องกัน อันตราย

..เขายืนกลาง ถนน  ทนเมื่อยล้า
ตื่นเช้ามา หน้าที่ ไม่มีสาย
โดดเด่นยืน ฝืนเปลี่ยว อยู่เดียวดาย
ปกป้องกาย ทุกผู้ หมู่มวลชน

..เสียงนกหวีด กรีดก้อง  ต้องหยุดรถ
ทำตามกฎ จราจร ตอนสับสน
ดูข้างหน้า สัญญาณ ผ่านหน้ามล
ทั้งรถ-คน สบาย เมื่อผายมือ

..พอตกเย็น เลิกงาน ผ่านซอยอีก
เขาสับหลีก รถคน บ่นอึงอื้อ
เหงื่อหยดไหล เต็มหลัง  ดังคำลือ
ว่าเธอคือ  จราจร  ฟ้อนงดงาม

..มอบดอกไม้ ให้ไป แทนใจฉัน
ทุกทุกวัน ส่งจิต ไปชิิดถาม
ด้วยความห่วง อันตราย ใคร่ติดตาม
ในทุกยาม ผ่านรอด และปลอดภัย

น้องจ๋า

เรื่องนี้เขียนไว้ ประมาณ3 ปีแล้วค่ะ
เอามาแก้ไขใหม่
ขอบคุณพี่จราจร หน้าหมู่บ้านการ์เด้นโฮมวิลเลจ ค่ะ

ภาพจากอินเทอเนท ค่ะ