พ่ายแพ้

..... พ่ายแพ้ .....

อึมครึมมืดหม่นแท้............ดวงตา
เหม็นกลิ่นอับโชยมา...........เน่าไซร้
หยุดแนนิ่งอุรา.................เงียบอยู่ แล้วพ่อ
ดุจถูกสะกดให้..................นิ่งแล้วหยุดเหลียว
.
พักตร์ชีดเชียวสั่นเข้า..........เหลือบดู
เหมือนสิ่งเล็งหาหนู............จ่อจ้อง
ปากก็สั่นยันหู...................เย็นเยือก ร่างเฮย
หยาดเหงื่อไหลลงท้อง........เปียกเสื้ออกเรา
.
เหมือนเหงาหงอยเหว่ว้า.......เดียวดาย
เหมือนดั่งใกล้จะตาย...........แค่เสี้ยว
เหมือนถูกพยัคฆ์หมาย.........คิดฆ่า ขย้ำนอ
เหมือนอยู่กลางคมเขี้ยว........สัตว์ร้ายหลายตัว
.
หวาดกลัวจนแทบสิ้น...........หายใจ
แม้ว่าหิวเพียงใด................อดไว้
มิกล้าป่าวร้องไป................ส่งส่ง
อั้นอัดเกรงกายให้...............สงบแล้วเงียบนา
.
ตาอ้อนวอนอย่าได้..............ฆ่าฉัน
ยังเด็กรู้มิทัน.....................โลกนี้
กายเย็นเยือกเฉียบพลัน.........ดุจป่วย ไข้เอย
ชลเนตรไหลบ่งชี้................อ่อนล้าโรยแรง
.
สำแดงความอ่อนล้า..............ใจปลง
เสียงแก็กดังบรรงจง..............อยู่แท้
สันหลังหวาดเสียวตรง............ขนลุก ซู่นา
ยอมรับความพ่ายแพ้.............ต่อฟ้าชะตาดิน
.
The Lone Wolf